In de Galerij der Groten richten we een virtueel voetstuk op voor de iconen van het topamateurvoetbal. Grote en bepalende spelers van nu, maar ook voetballers uit het verleden die het elftal naar hun hand zetten of een groot aandeel hadden in behaalde successen. In deel 17: Vladimir Jozic, verbindende leider binnen en buiten de lijnen op de Boekhorst.

Voor een amateurvoetballer is de Bollenstreek misschien wel de mooiste regio om in te spelen. Een soort van Temptation Island, maar dan met voetbalclubs. Het is alsof je een kroeg binnen loopt en de mooiste vrouwen zich direct aanbieden, soms zelfs voor een robbertje met twee tegelijk als extraatje, ondanks het feit dat ze elkaar niet zo liggen. Hoe je het ook wendt of keert, het wordt behoorlijk lastig om je eigen liefde dan trouw te blijven. En topamateurvoetbal en clubliefde is een combinatie die je steeds minder ziet. Maar hoe groot en wederzijds moet de liefde zijn als je jeugdliefde, een leuke en bescheiden meid die enigszins afwijkt van de rest, zelf ook altijd in die kroeg zit, omringd door al die verleidelijke vrouwen die je dingen aanbieden die je jeugdliefde niet kan bieden en jullie dan nog niet van elkaar te scheiden zijn? Sterker nog, dat jullie zo aan elkaar verbonden zijn dat die vrouwen het verleiden maar staken, omdat het toch een kansloze missie is? Als de Galerij der Groten iets heeft aangetoond, dan is dat toch wel een causaal verband tussen successen en clubliefde, maar in het geval van de volgende speler in onze serie was het liefde op het eerste gezicht. De liefde tussen VVSB en Vladimir Jozic bleek wederzijds, puur, onverwoestbaar en leidde tot unieke avonturen. Clubliefde van de buitencategorie levert Vladimir Jozic een plekje op in de Galerij der Groten. En hij mag zijn grote liefde meenemen.

Burgeroorlog
Vladimir Jozic is nog geen tien jaar oud als zijn vader en moeder hem meenemen op een reis naar het onbekende Nederland. Het jonge gezin ontvlucht de burgeroorlog in voormalig Joegoslavië, de lange reis met een onvoorspelbare afloop is een betere keus dan overleven in het verscheurde moederland. De reis brengt Jozic via een vluchtelingenopvang in Eindhoven en een tijdelijk verblijf in Limburg in 1995 naar Noordwijkerhout, waar het gezin zich, in het bezit van een verblijfsvergunning, mag vestigen. De gedeelde liefde voor de bal zorgt ervoor dat de tienjarige Vladimir en zijn vader al snel de weg naar de Boekhorst weten te vinden. Als na de zomer het nieuwe voetbalseizoen begint, meldt Vladimir zich als nieuw lid van VVSB, met vader Franjo als trouwste fan in zijn kielzog. Al snel blijkt Paars-Geel niet alleen een vereniging waar Vladimir kan voetballen, de club blijkt ook een katalysator tijdens de integratie van het hele gezin, dat razendsnel wordt opgenomen in de Noordwijkerhoutse gemeenschap.

Thuis in Noordwijkerhout, thuis bij @VVSBNWHout, Vladimir Jozic, en vader en fan Franjo. https://t.co/ZTFQ3nacy2 pic.twitter.com/HUcFY497L9

— Jesse Wieten (@JesseWieten) March 2, 2016

Vonk slaat over
,,Noordwijkerhouters zijn hard werkende, ondernemende mensen, die nuchter in het leven staan,” vertelt Frank Venema, hoofdredacteur van VoetbalindeBollenstreek.nl. De in Nederland vaak uitgesproken zin “doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg,” wordt in het bollendorp nog keurig in de praktijk gebracht. Een houding die prima blijkt te passen bij de familie Jozic. ,,Ze waren vaak met zijn allen op de club te vinden en zijn ouders waren ook bereid om te helpen wanneer dat nodig was.” Kortom, de vonk sloeg direct over, maar niemand zou op dat moment maar het kleinste idee hebben van wat die vonk uiteindelijk zou veroorzaken. Als de 33-jarige Vladimir Jozic in 2018 besluit dat hij stopt met voetballen, trekken de rookwolken op en zien we, na 23 jaar, het resultaat van die vonk uit 1995.

402 wedstrijden
In 2002 sluit Jozic aan bij de A-selectie van VVSB, dan nog uitkomend in de Eerste Klasse op zondag. Na 16 seizoenen en 402 wedstrijden eindigt het avontuur op de 8^e plaats in de Tweede Divisie. In de tussentijd werd VVSB eenmaal kampioen in de Eerste Klasse (2005), werd in 2010 via de Play Off de Topklasse gehaald en in 2016 wist “de Bavo” zich te plaatsen voor de Tweede Divisie. Bovendien speelde VVSB zich voor eeuwig de geschiedenisboeken in door de halve finale van de KNVB Beker te halen, een prestatie die tot dat moment alleen door IJsselmeervogels was neergezet. De bekerkoorts maakt van Jozic en zijn ploeg Bekende Nederlanders, in ieder geval voor even, maar de gekte die losbarst rond de stuntploeg van de Boekhorst is voor Jozic niet het hoogtepunt van zijn carrière op het hoogste niveau.  

Play Off
,,Dat is de winst in de Play Off voor een plekje in de Topklasse tegen Venray. De heenwedstrijd op de Boekhorst werd met 2-0 gewonnen en Venray kwam in de return niet verder dan 1-0,” vertelt Venema, die namens VoetbalindeBollenstreek.nl en de lokale zender Omroep BO van dichtbij de ontwikkeling van Jozic meemaakt. ,,Jozic kwam als A-junior in een elftal met klasbakken als Geert van der Weijden en keeper Marcel IJzendoorn. Rond de invoering van de Topklasse in 2010 maken de oude klasbakken langzaam maar zeker plaats voor een nieuwe generatie. De nieuwe helden van “de Bavo” heten Stefan Kraaijvanger, Bas Ruigrok en Frans van Niel. Vladimir Jozic loopt echter een zware knieblessure op. Even werd er gevreesd voor zijn carrière, maar na een herstel van een jaar wist Jozic de draad weer op te pakken en ontwikkelde hij zich tot de leider van het elftal.

Leider
,,Dat hij een leider was, straalde hij eigenlijk altijd al uit,” zegt Venema, die Jozic met name onder trainer Wilfred van Leeuwen ziet groeien tot een echt belangrijke speler. ,,Van Leeuwen vertelde mij ooit eens dat echte aanvoerders zichzelf selecteren. Zo ging het ook met “Vla.” Hij was een natuurlijk leider en kon daardoor echt zichzelf blijven.” Met een middenveld waar Frans van Niel als creatieve nummer 10 de aanvallers moet voorzien van bruikbare ballen en Ruigrok de trouwe adjudant is, brengt verbindingsspeler Jozic zijn VVSB naar de top van de Topklasse. Naast het leiderschap heeft de nummer 6 nog een extra kwaliteit. ,,Jozic had een hele goede vrije trap in de benen en nam ook de penalty’s. Ik heb nog weleens verslag gedaan van een wedstrijd tegen FC Lienden, waarin beide ploegen om de eerste plaats speelden,” vertelt Venema. Het beetje geluk wat je nodig moet hebben om een hoofdprijs te winnen, ontbreekt echter bij VVSB. Tweemaal eindigen de Noordwijkerhouters in de top 3 van de Topklasse zondag, maar dat blijkt het maximaal haalbare, waardoor de prachtige carrière van Jozic niet bekroond wordt met een tastbare hoofdprijs. En dan dringt die ene vraag toch nog een keer op.

Onvoorwaardelijke clubliefde
Waarom bleef Jozic bij zijn eerste liefde op zondag spelen? De andere topclubs in de Bollenstreek speelden niet alleen op de, voor het grote publiek veel aantrekkelijkere, zaterdag, konden meer betalen en speelden onderling ook nog eens fantastische derby’s. Tijdens de beste jaren van de carrière van Jozic wisten FC Lisse, Rijnsburgse Boys en Katwijk dat te doen wat Jozic bij VVSB niet voor elkaar kreeg. Alle drie wonnen ze een hoofdprijs. Eenmaal zette een verleidelijke dame een serieuze flirt op. Niek Oosterlee deed in zijn periode bij FC Lisse een serieuze poging om Jozic Paars-Geel om te laten ruilen voor geelblauw. Die poging mislukte. In de jaren erna werd de naam van Vladimir Jozic overal wel genoemd, maar kwam het niet meer tot concrete interesse. De reden? Er was altijd wel iemand die zei dat Jozic niet weg te halen was bij VVSB, hoeveel je hem ook bood.

Verbindende kracht van het voetbal
Het vonkje wat in 1995 oversprong zorgde ervoor dat VVSB, kort na Geert van der Weijden, in 2018 weer een echte clubheld mag uitzwaaien en danken voor bewezen diensten. De wederzijdse liefde is er echter eentje voor altijd. De enige vraag die nog niet beantwoord is: waarom is liefde van Vladimir Jozic voor VVSB zo groot dat we het buitencategorie noemen? Normaal gesproken worden lokale helden als klein jongetje lid van de plaatselijke club en wordt de dankbaarheid voor bewezen diensten enigszins verlegen en bescheiden aangenomen. In het geval van Vladimir Jozic vonden een tienjarige jongen en zijn ouders een thuis, nadat ze moesten vluchten uit een door oorlog verscheurd moederland. De verbindende kracht van het voetbal, dit keer in werking gezet door VVSB, liet zich op zijn mooist gelden en zorgde ervoor dat de familie Jozic de club minimaal zo dankbaar is voor bewezen diensten, als de club dat is voor die van de clubheld.

De verbindende kracht van voetbal is ook voor ons één van de voornaamste pijlers onder de liefde voor de sport. Daarom vinden wij dat Vladimir Jozic zijn grote liefde mee mag nemen naar onze Galerij der Groten.

In de Galerij der Groten werden eerder opgenomen:
– Thijs Hendriks, de ‘spielmacher’ van Achilles ’29
– Oebele Schokker, de Maradona van De Walden
– Lars Offringa, Mister HHC
– Arjan Human, een markante Zeeuwse sensatie
– Remco Tuinenburg, icoon in het doel van ARC en Quick Boys
– Christian Opschoor, vleugelflitser met een abonnement op zilverwerk
– Bart Freke, spil van de Rijnsburgse gloriejaren
– Magid Jansen, de personificatie van het AFC-DNA
– ‘Opa’ Dennis van Meegdenburg, fenomeen met jaloersmakende statistieken
– Patrick Lokken, het mythische doelpuntenfenomeen van Argon
– Melrik Beukers, Spakenburg-icoon ondanks zijn rancune-overstap naar de Rooien
– Nees Pellikaan: gekoesterd, geliefd en nooit vergeten
– Marco de Ridder: linksbuiten die Katwijk deed opstuwen naar de top
– Sandor van der Heide, zoektocht naar het voetballen met plezier
– Martijn Doldersum: de Man van Staal
– Arif Irilmazbilek, vermeende lastpak die de Werkendamse harten wist te veroveren