In de Galerij der Groten richten we een virtueel voetstuk op voor de iconen van het topamateurvoetbal. Grote en bepalende spelers van nu, maar ook voetballers uit het verleden die het elftal naar hun hand zetten of een groot aandeel hadden in behaalde successen. In deel 7: Bart Freke, .

In dorpen blijft vrijwel niets lang geheim. De kans dat je in een dorp aan het begin van de straat je teen hebt gestoten en aan het eind van de straat het verhaal gaat dat je been geamputeerd moet worden is groter dan dat een rentree van één van de grootste lokale clubhelden een half jaar lang in alle stilte wordt voorbereid. Ondanks het feit dat Rijnsburg toch echt een dorp is, deden Rijnsburgse Boys en Bart Freke het onmogelijke. Gedurende het eerste seizoen nadat Freke had besloten om geen deel meer uit te maken van de A-selectie van de Uien polst trainer Wilfred van Leeuwen hem of hij geen oren heeft naar een terugkeer in het keurkorps en begin 2018 start Freke in het diepste geheim een traject om fit te geraken voor het nieuwe seizoen. Tijdens de voorbereiding op het seizoen verschijnt zijn naam als een duveltje uit een doosje op het opstellingenformulier. Na zeven competitiewedstrijden in de Tweede Divisie zit het er echter alweer op voor Freke, door botsplinters en slijtage wil de enkel simpelweg niet meer.

NIEUWS | Bart Freke maakt dit seizoen zijn rentree in de A-selectie. Het wordt zijn twaalfde seizoen, na een onderbreking van een jaar.https://t.co/ziGOTgprP4 pic.twitter.com/oGfoaqPvMp

— Rijnsburgse Boys (@vvrbb) August 17, 2018

Bart Freke is vier jaar oud als hij zijn eerste stappen als voetballer op Middelmors zet. Hij ontwikkelt zich in de jeugd dusdanig dat hij de interesse heeft gewekt van ADO Den Haag. Zijn verblijf in de Residentie beperkt zich tot drie seizoenen. Hij krijgt nog wel een aanbod om aan te sluiten bij de amateurtak van de Eredivisionist, maar besluit in 2005 om terug te keren bij Rijnsburgse Boys. De, dan achttienjarige, verdediger weet dan wel dat hij in één team komt te spelen met zijn broer, Peter Freke, maar nog niet dat zijn club aan de vooravond staat van de meest succesvolle periode in de geschiedenis staat.

,,Bart zag en deed dingen die anderen niet zagen”

Onder leiding van trainer Ted Verdonkschot worden de Uien drie keer kampioen in vier seizoenen tijd en eenmaal wordt ook het zaterdagkampioenschap in de wacht gesleept. De jongeling weet snel een basisplaats te veroveren, maar het duurt even voordat Verdonkschot de juiste formule heeft gevonden met zijn ploeg. Als Rijnsburgse Boys in de uitwedstrijd tegen Noordwijk met 2-0 achterstaat bij rust, wordt Freke, die tot dan toe afwisselend op het middenveld of als rechtsback had geacteerd, centraal achterin gezet. ,,En in één keer stond het elftal”, zou Verdonkschot later aan het Leidsch Dagblad vertellen. Freke verdeelt het spel van achteruit, schuift met grote regelmaat in, waardoor zijn ploeg kan heersen op het middenveld en hij beschikt bovendien over een prima afstandsschot.

,,Hij zette de lijnen uit,” zegt broer Peter in dezelfde krant. ,,Bart zag en deed dingen die anderen niet zagen.” Die kwaliteiten werden ook snel opgemerkt door sterkhouders als Raymond Kolder en aanvoerder Dennis Groot. De jonge Freke kwam niet alleen soepel door de ’testweken’ van zijn oudere medespelers heen, hij wist ze ook binnen de lijnen te overtuigen van zijn kwaliteiten. In die bewuste wedstrijd op de Duinwetering kwam aanvoerder Dennis Groot rechtsback te spelen, om zo centraal ruimte te maken voor Freke. ,,Ik ken mijn kwaliteiten en wist: Bart is gewoon de betere voetballer.” Maar om Bart Freke echt te laten excelleren als inschuivende verdediger moesten anderen het vuile werk achter hem opknappen. Een rol die met evenveel liefde en gemak werd opgevuld door Groot, Kolder en uiteraard broer Peter. ,,Wij zetten graag een stapje extra voor hem.”

Bart Freke betaalt met klinkende munt terug: hij ontwikkelt zich tot de spil van een ploeg die in vier seizoenen tijd drie keer kampioen wordt in de Hoofdklasse, eenmaal zaterdagkampioen wordt en tussendoor ook nog eens twee keer de districtsbeker wint en eenmaal de landelijke beker voor amateurs op zijn naam schrijft. De Rijnsburgse heerschappij eindigt op een warme dag in mei bij WKE in Emmen. De bizarre return in de strijd om de algehele landstitel markeert niet alleen het einde van een tijdperk, het laat ook een litteken achter dat jaren later nog gevoelig is bij iedereen die Rijnsburgse Boys een warm hart toedraagt.

,,Het slot van die periode was zo ongelooflijk, dat een peloton thrillerschrijvers het niet op papier had durven zetten”

Voor Freke begon de tweekamp met de zondagkampioen zeer voorspoedig. In de heenwedstrijd op Middelmors beslist hij de wedstrijd vanaf de penaltystip (1-0) en ook in de return opent hij halverwege de tweede helft de score. Als Rijnsburgse Boys een minuut of vijf later zelfs op 0-2 komt, lijkt de weg naar het eerste algeheel landskampioenschap helemaal vrij. Was het startpunt van de Rijnsburgse succesperiode en de hoofdrol voor Bart Freke niet te voorspellen, het slot van die periode was zo ongelooflijk, dat een peloton thrillerschrijvers het niet op papier had durven zetten. WKE scoort nog drie keer in de laatste vijf minuten en uiteindelijk komt het na een verlenging, waarin beide ploegen nog eenmaal scoren, aan op strafschoppen. Het verhaal is bij iedere amateurvoetballiefhebber wel zo bekend dat we het hier niet nogmaals volledig uit de doeken hoeven te doen.

Bart Freke keert terug op het oude nest. Zie http://t.co/KrVvLNlT2r pic.twitter.com/v0xTgNNGOn

— Quick Boys (@KvvQuickBoys) May 7, 2014

Het succeselftal valt na die middag stukje bij beetje uiteen. Rijnsburgse Boys plaatst zich nog wel met betrekkelijk gemak voor de Topklasse en weet in die nieuwe topcompetitie wel aan te haken bij de top, maar tot nieuwe kampioenschappen komen de Uien niet. Bart Freke voelt zelf ook meer en meer de drang om nog eens uit te vliegen en hij vertrekt in 2013 naar aartsrivaal Quick Boys. De Blauw Witten hebben voor dat seizoen Ted Verdonkschot vastgelegd en hij moet de ploeg naar de Topklasse zien te leiden. Verdonkschot grijpt terug op zijn ooit succesvolle plan met Bart Freke, maar dat pakt op Nieuw Zuid een stuk minder uit dan dat het ooit op Middelmors deed. Voor Freke zelf is Katwijk Zuid niet bepaald het einde van de wereld, maar echt aarden doet hij er niet. Na één seizoen in het blauw en wit besluit hij terug te gaan naar Rijnsburgse Boys.

Rijnsburgse Boys is inmiddels langzaam maar zeker teruggezakt tot de subtop van de Topklasse en juist in het seizoen waarin de ploegen zich kunnen plaatsen voor de nieuwe Tweede Divisie missen de Uien op de laatste speeldag de boot. Rijnburgse Boys verliest in Veenendaal het duel van directe concurrent GVVV en zo loopt de ploeg plaatsing voor de Tweede Divisie mis. In het eerste seizoen in de Derde Divisie en het laatste seizoen voor Bart Freke, weet Rijnsburgse Boys een plekje in de nacompetitie te bemachtigen. Nadat de Uien in de eerste ronde te sterk waren voor Westlandia, is Spakenburg de laatste horde op de weg naar de Tweede Divisie. Aan de hand van een uitblinkende Jeffrey Jongeneelen weet Rijnsburgse Boys, ten koste van de Blauwen, te promoveren en lijkt Bart Freke op een hoogtepunt zijn schoenen in de wilgen te hangen.

De Galerij Der Groten kenmerkt zich enerzijds door mooie verhalen en successen, maar laat aan de andere kant ook regelmatig zien dat op het juiste moment stoppen een kunstje is dat zelfs de allergrootsten maar zeer matig beheersen. Bart Freke deed het bijna, maar zijn clubhart had de overhand toen hij gevraagd werd om een rentree te maken in de hoofdmacht van Rijnsburgse Boys. Na slechts zeven wedstrijden in de Tweede Divisie wilde het hart nog dolgraag, maar moest het toch capituleren. Het verlies tegen de versleten en door botsplinters omgeven enkel is voor voetballiefhebber en echte UI Bart Freke misschien wel het ergste verlies in zijn carrière. Misschien zelfs wel erger dan… inderdaad, u kunt hem zelf wel invullen.

In de Galerij der Groten werden eerder opgenomen:
– Thijs Hendriks, de ‘spielmacher’ van Achilles ’29
– Oebele Schokker, de Maradona van De Walden
– Lars Offringa, Mister HHC
– Arjan Human, een markante Zeeuwse sensatie
– Remco Tuinenburg, icoon in het doel van ARC en Quick Boys
– Christian Opschoor, vleugelflitser met een abonnement op zilverwerk
– Bart Freke, spil van de Rijnsburgse gloriejaren
– Magid Jansen, de personificatie van het AFC-DNA
– ‘Opa’ Dennis van Meegdenburg, fenomeen met jaloersmakende statistieken