In de Galerij der Groten richten we een virtueel voetstuk op voor de iconen van het topamateurvoetbal. Grote en bepalende spelers van nu, maar ook voetballers uit het verleden die het elftal naar hun hand zetten of een groot aandeel hadden in behaalde successen. In deel 3: ‘Mister HHC Hardenberg’: Lars Offringa.

Als je op de A28 bij Zwolle de snelweg verlaat en in de richting van Ommen en Hardenberg rijdt, kom je in het meest bescheiden en ontspannen gebied van ons land aan: Salland. Het is alsof je nog even een dubbele dosis “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg,” krijgt, voordat je de grens oversteekt naar Die Heimat. Duitsers die daar de grens met Nederland oversteken, krijgen de mentaliteit, die wij als oer-Hollands bestempelen, in zo’n overmaat binnen dat ze volledig geïntegreerd zijn voor ze Zwolle bereikt hebben. In Salland doen ze niet aan een Galerij der Groten, leg aan iemand in de omgeving van Hardenberg uit wat het concept inhoudt en dat je hem aan die Galerij wil toevoegen en je zult geestelijk ontoerekeningsvatbaar worden verklaard (wel in hele milde, bescheiden bewoordingen uiteraard).

Deze ode aan Lars Offringa moet enerzijds aantonen dat zijn plekje in onze Galerij Der Groten niets te maken heeft met psychische kortsluiting en is aan de andere kant een zoektocht naar iets wat het innerlijke vuurtje doet oplaaien bij de man die, volkomen terecht, de titel Mister HHC mag dragen. Iets waar hij vast en zeker zeer bescheiden op zal reageren. Als je echter naar de feiten en cijfers kijkt die bij de carrière van Offringa horen, komt die bescheiden reactie ongeveer hetzelfde op je over als André Rieu horen zeggen dat een Stradivarius ook maar een viool is.

Geschiedenisschrijver
Zestien seizoenen in de hoofdmacht van HHC Hardenberg, volgens de websites met statistieken 376 wedstrijden, begonnen in de tweede klasse, geëindigd in de Topklasse, drie promoties, twee kampioenschappen in de Hoofdklasse (2007 en 2008) en voor eeuwig in de geschiedenisboeken als maker van het eerste doelpunt in de Topklasse (zaterdag). Op een goed gevuld sportpark De Krom brak Offringa al na negen seconden de ban bij de eerste kennismaking van de beide clubs met de Topklasse en elkaar.

,,Hij won met HHC Hardenberg ook nog drie keer het Protos Weering-toernooi,” vertelt de voorzitter van HHC ClubSupport, Jan Vosjan. De vraag om Lars Offringa te typeren wordt voorafgegaan door een lesje voetbalcultuur in noordoost Nederland. ,,Het Protos Weering-toernooi is een jaarlijks, sterk bezet, zaalvoetbaltoernooi dat tijdens de winterstop gespeeld wordt, het is een beetje vergelijkbaar met die Hallen-toernooien die je in het verleden in Duitsland vaak zag. Inmiddels past het niet meer in het speelschema van HHC, maar daarvoor werd dat toernooi echt als heel belangrijk beschouwd door veel mensen binnen de club.” En Offringa won met HHC dat toernooi drie keer.

,,Lars was een sierlijke middenvelder met een goede techniek,” duidt Vosjan het succes in de zaal. ,,Hij kon ook meer dan behoorlijk zaalvoetballen.” Ondanks het aanwezige talent is het best bijzonder dat een speler, die op zijn 18e in de tweede klasse debuteert, weet uit te groeien tot een icoon van een club die in de absolute top van het amateurvoetbal acteert, vindt ook Jan Vosjan. ,,Dat verbaasde mij ook wel, hoe hoog het niveau ook werd, hij wist elke keer weer aan te pikken. Wat dat betreft zou je kunnen zeggen dat hij met de club is meegegroeid.” In het afscheidsinterview wat HHC TV met Offringa maakte in 2014, zegt de middenvelder zelf dat het vooral te maken met de geleidelijkheid van de groei van de club. Die groei was tevens een van de redenen waarom Offringa De Boshoek nooit verlaten heeft voor een andere club. ,,Ik hoefde het stapje omhoog nooit te maken, omdat we met zijn allen dat stapje omhoog al hadden gemaakt,” zegt Offringa met iets meer vuur in zijn stem.

HHC familie
,,Lars is een echte jongen van de club,” vertelt Jan Vosjan. ,,Zijn vader en moeder doen ook vrijwilligerswerk. Het is een echte HHC-familie. Dat hij, een echte HHC-er, het eerste heeft gehaald en zoveel succes heeft gehad bij ons vind ik wel heel mooi. Daar kan ik echt wel van genieten,” vertelt Vosjan met iets meer vuur in zijn stem. ,,Als je ziet hoe de club gegroeid is op alle gebieden, niet alleen vanaf mijn debuut in het eerste, maar eigenlijk sinds ik hier begon met voetballen in de jongste jeugd, dat is echt bijzonder,” zegt Offringa met weer dat extra sprankje in zijn stem. ,,Moet je eens kijken wat er nu voor een sportpark ligt! En hoe de organisatie rond de club steeds beter is geworden!” De ontspannen Sallandse bescheidenheid maakt plaats voor trots als het over HHC gaat.

Trots en clubliefde. Die twee emoties doen het innerlijke vuurtje van Lars Offringa echt flink oplaaien. Na zestien seizoenen in de hoofdmacht van HHC Hardenberg ging Offringa in het derde voetballen, hij komt alleen buiten De Boshoek als hij uit moet voetballen. En elke keer als Lars Offringa het sportpark op komt, ziet ook hij die slogan boven de poort. ,,Oranje Zwart, diep in ons hart.” Die slogan was er nog niet toen Offringa in 1998 debuteerde tegen Go Ahead Kampen, je zou kunnen zeggen dat die slogan onderdeel is van de groei van de club. Het is ook typisch zo’n slogan die de status van kale reclame-uiting pas ontstijgt als er oprechte trots en clubliefde aan worden toegevoegd. Die slogan licht het mooiste op bij het innerlijke vuur van een kind van de club.

Ambassadeur van clubcultuur
Met alleen feiten en cijfers gaat niemand opgenomen in de Galerij Der Groten. Voor de Galerij Der Groten moet een speler ook aantoonbare meerwaarde aan die feiten en cijfers toevoegen. Lars Offringa was als kind van de club in het eerste elftal onderdeel van de groei van de club. Maar zijn trots en clubliefde maakten van hem ook een belangrijke ambassadeur van de clubcultuur van HHC Hardenberg. Die meerwaarde zorgt ervoor dat Mister HHC, Lars Offringa, wordt opgenomen in onze Galerij Der Groten. We verzoeken u wel vriendelijk om het applaus bescheiden te houden.

In de Galerij der Groten werden eerder opgenomen:
– Thijs Hendriks, de ‘spielmacher’ van Achilles ’29
– Oebele Schokker, de Maradona van De Walden