In de Galerij der Groten richten we een virtueel voetstuk op voor de iconen van het topamateurvoetbal. Grote en bepalende spelers van nu, maar ook voetballers uit het verleden die het elftal naar hun hand zetten of een groot aandeel hadden in behaalde successen. In deel 15: Martijn Doldersum, de Man van Staal.
De Galerij der Groten wordt gedomineerd door aanvallers en aanvallende middenvelders. En als er dan al verdedigers zijn die een plekje weten te verwerven, zijn het eigenlijk altijd de voetballende verdedigers. Je zult vrijwel nooit een speler aantreffen, die een ploeg met zijn charisma smoel geeft en de leiding pakt als er strijd geleverd moet worden. Zo’n vol getatoeëerde breker die spitsen met huid en haar opvreten tot kunst heeft verheven en die met de bluf en agressie van een gevaarlijke rebellenleider leiding geeft aan zijn ploeg. Tot vandaag! Vandaag maken we definitief een einde aan de onderwaardering van de ambachtelijke sloper, want we voegen met trots en een vliegende tackle Martijn Doldersum toe aan de Galerij der Groten.
Onderwaardering is overigens niet echt een passende omschrijving voor spelers worden aangeduid met namen als “sloper” en “stofzuiger.” De waardering is gedurende het seizoen misschien nog wel groter dan de waardering voor aanvallers. Als het seizoen echter voorbij is, zien we allemaal alleen nog maar dat mooie huis, met al die sierlijke details en is het robuuste, onverwoestbare fundament aan het zicht onttrokken.
De voetballer Martijn Doldersum was er eentje van het onverwoestbare soort, maar toen de centrale verdediger bij MSC in Meppel aan zijn laatste wedstrijden bezig was, liet het leven zien dat niets onverwoestbaar is. Doldersum maakte bekend dat hij ALS had en hij zette zich de laatste jaren van zijn leven in om geld in te zamelen voor Stichting ALS. Ook verscheen er nog een biografie over zijn leven met als titel “De Man Van Staal.”
Die bijnaam had Martijn Doldersum verworven tijdens een amateurvoetbal carrière, die hem van Zuidwolde, via Hoogenveen in 2004 bij WKE bracht. De robuuste verdediger groeide bij de club van het woonwagenkamp uit tot het boegbeeld centraal achterin en op het hoogtepunt tot de aanvoerder van de algeheel landskampioen van 2009. De manier waarop WKE die landstitel behaalde is de geschiedenisboeken ingegaan als misschien wel het meest bizarre amateurlandskampioenschap aller tijden.
Nadat de ploeg van trainer André Paus in Rijnsburg zijn allereerste uitnederlaag van het seizoen leed (1-0, door een benutte strafschop van Bart Freke, die bij het juichen een meedogenloze beuk kreeg van Doldersum), was in Emmen de tussenstand 0-2 met nog 5 minuten te spelen. Kort voor tijd deed Paul Weerman nog iets terug voor WKE, maar twee goals in drie minuten blessuretijd zouden wel te veel gevraagd zijn voor WKE….
In de 92e minuut wist Hoogeveen echter nog de gelijkmaker te produceren en kreeg WKE nog 1 mogelijkheid om de bal achter doelman Tim Orlowski te werken en een verlenging uit het vuur te slepen (die editie telde gemaakte uitdoelpunten niet als bonus). Martijn Doldersum kwam zich voorin melden om met een lange ingooi vanaf de rechterkant de bal in het zestienmetergebied te slingeren. De aanvoerder ziet dat Rijnsburgse Boys de bal niet weg krijgt en Hooiveld het wonder op sportpark Grote Geert voltrekt door de 3-2 binnen te schieten en een verlenging uit het vuur te slepen. In die verlenging nemen de Emmenaren dankzij Paul Weerman een 4-2 voorsprong en is de algehele landstitel binnen handbereik. Tot Danny van der Vijver twee minuten voor tijd de 4-3 binnen schiet en een strafschoppenserie moet beslissen over wie er landskampioen wordt.
Nadat de eerste zes (!) strafschoppen worden gemist, weet WKE de laatste penalty’s wel te maken en houdt doelman Raymond Beukeveld de laatste strafschop van De Uien tegen. Even later ontvangt aanvoerder Martijn Doldersum uit handen van Michael van Praag de kampioensschaal en mag WKE zich de beste amateurclub van Nederland noemen. De Man van Staal mag zilverwaar in de lucht steken.
Na negen jaar vertrekt het boegbeeld om nog twee seizoenen in Meppel te gaan spelen. Daar maakt Doldersum, 38 jaar oud inmiddels, in februari bekend dat hij aan zijn laatste seizoen bezig is en vertelt hij drie maanden later dat hij ziek is. Op 26 november 2015 overlijdt Martijn Doldersum op 41-jarige leeftijd aan de gevolgen van ALS. Kort na het overlijden besluit WKE om het shirt met rugnummer 15 niet meer te gebruiken. Rugnummer 15 wordt voor eeuwig toegewezen aan de Man van Staal.
Passages uit deze editie van de Galerij der Groten werd op 13 juni 2020 geplaatst in een Voetbal247 Visie.
In de Galerij der Groten werden eerder opgenomen:
– Thijs Hendriks, de ‘spielmacher’ van Achilles ’29
– Oebele Schokker, de Maradona van De Walden
– Lars Offringa, Mister HHC
– Arjan Human, een markante Zeeuwse sensatie
– Remco Tuinenburg, icoon in het doel van ARC en Quick Boys
– Christian Opschoor, vleugelflitser met een abonnement op zilverwerk
– Bart Freke, spil van de Rijnsburgse gloriejaren
– Magid Jansen, de personificatie van het AFC-DNA
– ‘Opa’ Dennis van Meegdenburg, fenomeen met jaloersmakende statistieken
– Patrick Lokken, het mythische doelpuntenfenomeen van Argon
– Melrik Beukers, Spakenburg-icoon ondanks zijn rancune-overstap naar de Rooien
– Nees Pellikaan: gekoesterd, geliefd en nooit vergeten
– Marco de Ridder: linksbuiten die Katwijk deed opstuwen naar de top
– Sandor van der Heide, zoektocht naar het voetballen met plezier
