De eerste klap is een daalder waard. Op eigen veld maakte DOVO meteen al in de eerste inhaalwedstrijd na de corona-winterstop duidelijk dat de ploeg er alles aan gelegen is om de onderste regionen te verlaten. Kwalitatief goed voetbal was misschien teveel gevraagd na de lange periode zonder wedstrijden, maar ook zonder dat lukte het de Veenendalers om tegenstander Barendrecht met 2-0 opzij te zetten. Pure wilskracht was daarvoor namelijk voldoende, plus de terugkeer van een nog niet zo heel oude bekende.

Coach Florian Wolf kreeg kort voor de winterstop zijn ploeg al een beetje op de rails, getuige de vijf punten uit de laatste drie wedstrijden. Hoe mooi zou het zijn als die lijn naadloos voortgezet kon worden? Barendrecht leek daarvoor, puur naar de posities op de ranglijst gekeken, op voorhand de mogelijkheid te bieden. Al was daarbij de grote vraag hoe de selectie de lange onderbreking van training en wedstrijden verteerd had. “We moesten in twee weken van 0 naar 100%,” constateerde Wolf na afloop droog. “In de groep werkten we veel met videomateriaal, en dat had zijn waarde, maar je moet nog maar zien hoe het in het echt dan uitpakt.”

Barendrecht had uiteraard met hetzelfde euvel te kampen, hoewel de Rijnmonders dankzij de bekerdeelname nog een paar weken langer mochten doortrainen. Na de eervolle uitschakeling door Ajax was het kost voor de Kerst ook voor hen over en sluiten wat gezamenlijk trainen betrof.

Foutenfestival

De onwennigheid spatte er vooral in de eerste helft aan beide zijden vanaf. Passes kwamen niet aan, balaannames waren soms om te huilen en de organisatie was als regel zoek. De wedstrijd schreeuwde voor beide ploegen om rust en overleg, maar in plaats daarvan werd stelselmatig in hoog tempo de weg naar voren gezocht. Waar het dan vervolgens weer misging door niet aankomende eindpasses of krachteloze doelpogingen. 

Overigens had de wedstrijd nog heel anders kunnen lopen als Barendrecht in de eerste vijf minuten uit een scrimmage wél had gescoord. Nu bleef het bij ‘slechts’ drie schotpogingen op een rij en kon van Barendrecht hooguit gezegd worden dat het elftal net iets verzorgder voetbalde. Het verschil was echter miniem, beide teams mochten een ruim aandeel in het collectieve foutenfestival op hun naam schrijven.

Van de vier tussentijds gehaalde aanwinsten posteerde Florian Wolf direct Rodny Hofman en Quincy Arends in de basis. De jonge coach kreeg daar uiteindelijk geen spijt van, want Hofman bracht zo’n beetje als enige negentig minuten lang lijn in zijn spel, met een redelijk aantal bekeken passes tot gevolg. 

Wat Arends betrof moest er langer geduld worden opgebracht. Want de na een halfjaartje Sportlust ’46 weer bij aan de rode kant van sportpark Panhuis teruggekeerde aanvaller kwam in de eerste vijfenzestig minuten van de wedstrijd maar weinig in het spel voor. Hij zwoegde en sleurde dat het een aard had, en na rust kwam hij langzaam maar zeker wat beter uit de verf als aanspeelpunt, maar bovenal oogde het moeizaam. Gebrek aan bruikbare aanvoer deed de spits zichtbaar de das om. 

Goudhaantje

Des te opmerkelijker was het dat Arends zich na een dik uur bij de eerste echt goed geplaatste voorzet in zijn richting alsnog tot goudhaantje wist te kronen. “Ik raakte de bal niet eens vol. Het was zo ook al voldoende,” aldus de breeduit glunderde Quincy Arends, in de wetenschap dat DOVO zijn openingstreffer hard nodig had. Barendrecht was namelijk méér dan in het eerste bedrijf de licht bovenliggende partij, zonder dat er overigens ook maar één doelrijpe kans voor het doel van DOVO-doelman Jeroen Vrolijk viel te noteren.

De voorsprong bracht zichtbaar nog geen rust in de gelederen van de thuisploeg. Dat de eindstreep nog zo’n twintig minuten ver weg lag leek verkrampend te werken. Logischerwijs drong Barendrecht aan. In de afronding bleef bij de ploeg van coach Richard Elzinga echter de onmacht regeren, ook nadat de nieuwste aanwinst Boban Lazic alsnog zijn opwachting mocht maken.

Als altijd in zo’n situatie kreeg DOVO als verdedigende partij alle ruimte om in de omschakeling de knockout uit te delen. De supersnelheid van Lulinho Martins werd regelmatig in stelling gebracht, feitelijk steeds zonder resultaat. Totdat hij in de extra tijd aan de basis stond van de 2-0 eindstand, door niet zelfzuchtig af te leggen op Nick Hak. De paal stond in eerste instantie de zeker lijkende treffer in de weg, maar invaller Lion Kalentjev plaatste de rebound met een geplaatst schot alsnog in het doel.

Thuiskomen

Florian Wolf telde na afloop zijn zegeningen: “We hebben de aansluiting weer. Alle concurrenten krijgen wij hier nog thuis bovendien.” 

Zijn Barendrecht-collega Richard Elzinga had tegelijkertijd te dealen met een verlies dat zuur voelde voor hem. De absentie van zijn sterkhouder Joey Jongman speelde daarbij geen rol.  “Dit is bepaald niet de eerste keer dit seizoen, dat we niets voor de ander onderdoen of zelfs sterker zijn en dan toch weer verliezen. Op details, zoals de verdedigende fout (het vrij laten van Arends – JK) die aan de eerste goal voorafging. Ik zeg altijd, en vanmiddag in de rust weer, dat een wedstrijd beslist wordt op details. En dan gebeurt het verdorie weer, dat is geen pech meer. Het is een tekortkoming van ons.”

Quincy Arends had aan dat laatste uiteraard geen boodschap. “In de bar zware wedstrijd lukte het mij de verlossende treffer te maken. Dit is als thuiskomen.” 

DOVO – Barendrecht 2-0 (0-0) 

Doelpunten: 67. Quincy Arends 1-0, 90+1. Lion Kalentjev 2-0

Scheidsrechter: F.E. ter Brake 

DOVO begint 2022 met winst dankzij teruggekeerde Arends: 'Verlossende treffer' https://t.co/nMXQhnS1a4 #veenendaal

— RTV Utrecht Sport (@RTVUtrechtSport) February 5, 2022

Jakob Kos