De problemen van Jochem Twisker en GVVV zijn weer een stukje groter geworden. De Veenendalers speelden gister opnieuw een kansloze wedstrijd, thuis tegen HHC Hardenberg, en moesten andermaal lijdzaam toezien hoe het eigenlijk 90 minuten lang maar amper wat in de pap te brokkelen had. Gelukkig vergoedde de weersomstandigheden op Panhuis een hoop, want tot een voetbalspektakel maakten beide ploegen het zeker niet. HHC hoefde zich maar minimaal in te spannen en sloeg na rust twee keer toe. Door deze nederlaag houdt GVVV de rode lantaarn stevig in handen en heeft het na acht wedstrijden nog steeds maar één schamel punt.
Crisis in Veenendaal. Na bijna twee maanden in het nieuwe seizoen mag je daar toch wel van spreken? Zowel Rood (DOVO) als Blauw (GVVV) staan op een 18e plaats van respectievelijk de Derde Divisie Zaterdag en de Tweede Divisie en een op deze manier lijkt een derby er ook volgend jaar niet in te zitten. GVVV is bezig aan een dramatische seizoensopening waar alleen in Werkendam, op bezoek bij Kozakken Boys, in de aller laatste minuut een puntje werd gepakt door de equipe van Jochem Twisker. Voor de rest gingen alle wedstrijden verloren en was vooral het verlies van vorige week tegen concurrent Noordwijk pijnlijk. Er werd dan ook zeker niet met al te veel zelfvertrouwen uitgekeken naar het affiche met HHC Hardenberg, wat zaterdagmiddag op het programma stond op Sportpark Panhuis. Ook de competitiestart van de Hardenbergers was verre van optimaal, want na zeven wedstrijden, stonden er al drie verliespartijen achter de naam van de ploeg van Bert van Hunenstijn en werd het ook al door Hoofdklasser Capelle uit de KNVB beker gekegeld. Ondanks de nederlagen tegen Scheveningen, Katwijk en Kozakken Boys kunnen we de oranjehemden toch “gewoon” terugvinden in het linkerrijtje en lijkt de ploeg in de laatste weken weer opgekrabbeld te zijn. Een uitwedstrijd bij GVVV kwam dan ook op een prima moment om deze reeks door te trekken en de plaats in de subtop te verstevigen.
Door de goede vorm van de afgelopen wedstrijden had Van Hunenstijn ook geen redenen om zijn ploeg te veranderen t.o.v. de zege van vorige week tegen Jong Volendam. In de praktijk betekende dit dus weer een basisplaats voor de van PEC Zwolle-overgekomen Jesper Drost en ook voorin had spits Jari Oosterwijk weer een streepje voor op Rob van der Leij, die andermaal op de bank moest plaatsnemen. Bij GVVV had Jochem Twisker wél wat wijzigingen doorgevoerd. Zo keerde captain Taoufik Adnane weer terug van een blessure en nam hij zijn plaats op de linkerflank weer in. Ook de namen van Kai Huisman en Jordi Bitter verschenen weer tussen die van de basisspelers. Zij vervingen Jonathan Richard, Mats Grotenbreg en Hicham Haouat, waarbij Richard afwezig was en dus ook niet bij de selectie zat. In een nieuw systeem, een 5-3-2-systeem waarbij Adnane en Huisman de flanken moesten bestrijken, begon GVVV aan de wedstrijd om op die manier misschien eindelijk die gewenste driepunter te kunnen noteren. Waar je met 17 tegendoelpunten in 7 wedstrijden er wel van uit mag gaan dat de ploeg van Twisker defensief nog wel eens wat minder stabiel oogt, is aanvallend gezien ook de juiste formule nog niet gevonden. De blauwen scoorden dit seizoen pas vier schamele doelpuntjes, waarvan de helft werd gemaakt in de 2-5 thuisnederlaag tegen Jong Volendam.
Ondanks de negatieve flow waarin GVVV zit, was het in de eerste helft minimaal gelijk aan de opponent uit Hardenberg. Door het nieuwe systeem waarin de Veenendalers opereerden, had HHC het lastig om aanvallend echt iets te kunnen betekenen. De grotere kansen waren in de openingsfase dan ook voor de thuisploeg, waarbij vooral spits Joshua Patrick voor het gevaar zorgde. Patrick speelde echter telkens wel net iets te scherp, wat leidde tot buitenspelmomenten die telkens in zijn nadeel uitvielen. Zo kreeg hij op aangeven van Adnane al een grote kans op de 1-0, maar werd deze poging tenietgedaan door het vlagsignaal van assistent scheidsrechter Roy Westenberg. Even later was het opnieuw diezelfde assistent scheidsrechter die Patrick en teamgenoten dwarszat, toen de aanvaller na een prima combinatie met Bitter & Huisman ineens oog-in-oog stond met keeper Nick Borgman. Met een subtiel lobje verschalkte de aanvaller de doelman en ging de bal tegen de netten, waardoor GVVV eindelijk weer eens de leiding leek te nemen. Echter nam scheidsrechter Jerome Vries het (discutabele) vlagsignaal van zijn collega over en ging het feest niet door. De voorsprong had op een ideaal moment gekomen, want HHC had net voor die afgekeurde goal voor het eerst van zich laten spreken via een goede poging van Jurjan Mannes. De middenvelder kreeg de bal via-via voor zijn voet en kon vanaf randje zestien uithalen. Keeper Johan Jansen moest voor het eerst van de middag aan de bak en slaagde meteen voor dit examen door de bal onder de lat weg te ranselen.
Qua weersomstandigheden was een een heerlijke middag op Panhuis, maar op het veld verliep het allemaal wat minder zonnig. GVVV had HHC redelijk onder controle, maar dit betekende wel dat het zelf ook maar mondjesmaat aan aanvallen kon denken. Toch was er nog binnen het half uur nog een grote kans voor de thuisploeg te noteren toen een uitbraak, via andermaal Joshua Patrick, op een presenteerblaadje werd afgeleverd bij collega-spits Bitter, maar deze de bal naast het goal van Borman schoof. Na deze openingsfase waar HHC zich een paar keer liet verrassen in de omschakeling, nam de ploeg van Van Hunenstijn de controle wel steeds langzamer over. HHC beschikt natuurlijk gewoon over een zeer prima ploeg en er mocht wel wat meer verwacht worden dan wat de Overijsselaren in het eerste halfuur op Panhuis lieten zien. Tien minuten voor rust leek dan ook het startsignaal te werden gegeven voor een aanvallend gezien gevaarlijker HHC. Dit begon al bij een corner die bijna door Oosterwijk (en Fatima, in tweede instantie) kon worden binnen gewerkt. De bal vloog maar net naast de paal en zodoende kon keeper Jansen opgelucht adem halen. Diezelfde Oosterwijk was een paar minuten later het eindstation van een soepel lopende aanval over meerdere schijven. Via Rutger Etten, aanvoerder Glenn Kobussen, Jesper Drost en Gersom Klok werd de defensie van GVVV vakkundig uitgespeeld en kreeg Oosterwijk een perfecte kans om nog voor rust orde op zaken te stellen. Vanaf een meter of 10 vanaf de goal leek het een koud kunstje voor de ex-spits van FC Twente om de bal in de volledig openliggende linkerhoek te schuiven, maar het vizier stond niet op scherp en daardoor verdween de bal over de linker kruising. Zonde, want op zich verdiende de aanval alleen al om bekroond te worden. Het bleek zelfs niet de laatste grote kans om voor rust de 0-1 op het bord te zetten, want ook Drost kreeg nog een reuzekans toen opnieuw Rutger Etten de architect was van een mooie aanval en hij met een steekpass Jesper Drost alleen voor de keeper zette. Drost moest de bal echter iets onder zijn lichaam meenemen en kon niet vol uithalen met zijn linkervoet. Hierdoor kreeg Jansen de kans om de bal te pareren en zodoende zijn ploeg in de wedstrijd te houden.
Na rust trok HHC de ingezette lijn van vlak voor rust door en werd het steeds meer de bovenliggende partij. GVVV wist dat het weer veroordeeld was tot verdedigen en trok zich eigenlijk al weer helemaal terug op eigen helft. Al vroeg in de tweede helft was het Veenendaals verzet al gebroken en kreeg HHC hulp van verdediger Adnane die de 0-1 van de Hardenbergers achter zijn naam kreeg geschreven. Na een cornervariant via Drost en Kobussen, kreeg laatstbenoemde alle tijd om vanaf de rand van de 16 de bal richting de tweede paal te schieten. De bal schoot tussen alles en iedereen door en raakte de ongelukkige Adnane die de bal daardoor achter zijn eigen doelman deponeerde. Zo pakte HHC al vroeg de leiding en had het wat het wilde, zonder daar nu echt veel bovenmatige inspanning voor te moeten leveren. HHC moest vooral oppassen voor de schaarse momenten van omschakeling waarbij GVVV nog wel eens gevaarlijk kon worden. Dit gebeurde bijvoorbeeld in minuut 68 toen Bitter aan de aandacht van Fatima ontsnapte en een rush richting het goal kon inzetten. Het ontbrak de aanvaller echter aan pure snelheid en daarom was hij al vroegtijdig genoodzaakt om de bal maar richting goal te schieten, wetende dat Fatima hem anders zou inhalen. De poging was nog redelijk, maar belandde slechts in het zijnet zonder dat dit keeper Borgman ook maar enig werk opleverde. Het zou een van de laatste stuiptrekkingen zijn van GVVV, wat eigenlijk niets had in te brengen in de tweede helft en meer als figurant acteerde, dan waardige tegenstander.
Zo was er voor HHC, zowel letterlijk als figuurlijk, eigenlijk geen wolkje aan de lucht. De Hardenbergers konden (vooral) na rust de wedstrijd redelijk dicteren en hoefde zich niet al te druk te maken. Gedragen door die vroege voorsprong, was het eigenlijk al snel een gewonnen wedstrijd en was de vraag niet of, maar wanneer de mannen van Van Hunenstijn de wedstrijd definitief zouden gaan beslissen. Jurjan Mannes had dit twintig minuten voor tijd al kunnen doen nadat hij, samen met invaller Van der Leij, de verdediging van GVVV had opengereten en andermaal alleen voor keeper Jansen stond. Een matige aanname bemoeilijkte echter de excecutiemogelijkheden en ook kon Van der Leij in de rebound niet voor succes tekenen. De echte beslissing van de wedstrijd werd pas 4 minuten voor tijd officieel volbracht toen de defensie van GVVV opnieuw aan gort werd gespeeld en de bal, na een pass van Mannes en overstapje van Van der Leij, voor de voeten kwam van invaller Steff Kaptein. Kaptein ondervond nog wel wat hinder van tegenstander Melvin van de Haar, maar plaatste de bal uiteindelijk, vanaf een meter of 7, in de rechterbenedenhoek en liet Jansen voor de tweede keer van de middag zonder antwoord. De zege zat diep in de Hardenbergse tas en ook de onbegrijpelijk lange blessuretijd die door scheidsrechter Vries werd toegevoegd, veranderde hier niets meer aan.
De rode lantaarn is dus na zaterdagmiddag nog steviger in de handen van GVVV. De ploeg van Twisker was in het begin van de wedstrijd nog wel eens gevaarlijk, maar viel al snel weer terug. Vooral aanvallend gezien is het bijzonder pover wat de Veenendalers kunnen opbrengen en ook de wisselwerking tussen Patrick en Bitter oogt nog verre van ideaal. Bij HHC, ondanks de eenvoudige zege, ook nog geen directe reden voor een polonaise. Vooral in de eerste helft leken de Hardenbergers pas laat bij de les en was de concentratie niet optimaal. In de tweede helft werd dit hersteld en resulteerde dit in een zeer eenvoudige 0-2 zege. Door deze zegt klimt het naar plek 7 in de “Jack’s League” en verwelkomt het volgende week Spakenburg op De Boshoek. Voor GVVV wacht een uitwedstijd bij koploper Katwijk. Geen fijn affiche, als je kijkt naar de huidige situatie van de Veenendalers. Echter gloort er hoop aan de horizon. Uit de laatste twee ontmoetingen op De Krom, haalde GVVV 4 punten. Uit het verleden behaalden resultaten bieden natuurlijk geen garanties voor de toekomst, maar ook een Veenendaalse kat in het nauw, kan gekke sprongen maken…
