Maandagavond werd door Excelsior’31 bekend gemaakt dat het in de zomer van 2021 afscheid zal nemen van Joost Krijns. De ervaren verdediger is naar zijn zeggen voor komend seizoen op zoek naar een nieuwe vereniging die zijn kwaliteiten op waarde weet te schatten. Hij benadrukte dat de partijen in goede harmonie uit elkaar gaan, maar is van mening dat hij meer speeltijd zou moeten krijgen dat recent het geval was.

Zoektocht
Nu bekend is dat de 27-jarige verdediger vertrekt uit Rijssen is de zoektocht naar een nieuwe club begonnen. ,,Op maandagavond heb ik een gesprek gehad op de club en toen hebben wij samen besloten om niet met elkaar verder te gaan. Dit was iets wat van beiden kanten kwam, ik had de keus eigenlijk al in het begin van december gemaakt.  We zijn op een goede manier uit elkaar gegaan. We denken er gewoon wat anders over, zoals ik al zei vind ik dat ik zou moeten spelen. Dat zou ik naar mijn mening bij veel andere clubs uit de Derde Divisie ook wel doen. Ik sta open voor clubs uit de Tweede- en Derde Divisie, maar ook een ambitieuze eersteklasser of hoofdklasser wijs ik niet bij voorbaat af. De omgeving waar de club zich moet bevinden is nogal groot wat mij betreft. Ik werk in Zwolle dan heb je bijna alle clubs op de Veluwe in de buurt. Ik woon in Deventer dus dan kan je nogal wat kanten op”, aldus Krijns tegenover Voetbal247.

Kampioen
De verdediger kijkt vooral met een uitermate goed gevoel terug op zijn beginperiode bij Excelsior’31, een tijd waaraan bij veel vrienden overgehouden heeft. ,,Het eerste seizoen bij Excelsior’31 was echt heel mooi, dit in de hoofdklasse. Ik werd destijds gehaald om leiding te gaan geven aan de defensie en we werden kampioen op overtuigende wijze dus dat was fantastisch.  In het eerste seizoen speelden wij met onder andere jongens als Boy Boeloerditi, Cem Köse, Amanuel Isa, Simon Baysoy, Stefan Maat, Tom Smoes en Hakim Ezafzafi. Jongens die ik buiten het voetbal nog veel zie. Bijna iedereen van die groep is nu weg Dat waren de jongens met wie ik veel optrok Dat speelt ook wel mee dat het niet meer zo was als in het eerste mooie jaar.”

,,Je maakt mij de pis niet meer lauw om het maar zo te zeggen”

Start van competitie
Het eerste jaar in de Derde Divisie van het zaterdagvoetbal werd voor Krijns niet wat hij er vooraf van had verwacht. Daar had hij echter weinig tot geen invloed op.  ,,Het tweede seizoen liep anders dan verwacht, een week voordat de competitie begon kreeg ik een hamstringblessure. Hierdoor miste ik de start van de competitie. Ik had eerst een verrekking en drie weken later scheurde ik een spier. Ik was weer fit toen de eerste competitiehelft net klaar was. Begin maart werd vervolgens alles op slot gegooid door Corona waardoor het voor mij een kort seizoen was. Volgens mij heb ik toen maar acht wedstrijden kunnen spelen.”

Ik hoor te spelen
Het huidige seizoen werd ook abrupt en kort na de start al afgebroken. Weinig mogelijkheden dus om aan speeltijd te komen al had Krijns wel een basisplaats in de laatste thuiswedstrijd van 2020 tegen ODIN’59. ,,Dit seizoen duurde erg kort. De jongens die destijds mijn plaats over moesten nemen omdat ik niet inzetbaar was kregen in het begin van de competitie de voorkeur. Daar was ik het als sportman natuurlijk niet mee eens. Ik vind dat ik hoor te spelen. Ik ben geen achttien meer en heb al heel veel gezien in de voetballerij. Dit van betaald voetbal tot hoog amateurniveau, ja maakt mij de pis niet lauw om het maar zo te zeggen. Daarom ben ik nu ook op zoek naar een mooie club, ik sta voor veel open om maar weer mooie resultaten met een club neer te kunnen zetten.”

Kwaliteit op waarde schatten
Voor de start van het nieuwe seizoen is het dus zaak voor Krijns om een nieuwe club te vinden. ,,In december had ik zelf al besloten dat ik eigenlijk niet meer verder zou willen. Ik denk doordat het nu tijdig bekend is ik snel op zoek kan gaan naar een nieuwe club. Ik loop al lang genoeg mee en ken veel spelers en trainers in het amateurvoetbal inmiddels. Ik weet zeker dat er een club voorbij zal komen die mijn kwaliteiten op waarde weet te schatten”, besluit Krijns zijn verhaal.