“Soms zijn er in het leven beslissingen die je gevoelsmatig neemt. Mijn aangekondigd vertrek bij DVS’33 is er zo een die sommigen misschien niet zullen begrijpen en toegegeven het komt wellicht ook wat vreemd over want je hebt het prima naar je zin bij een mooie club, je kunt ervaring opdoen met betrekking tot het trainersvak door de jeugd bij DVS te trainen, je speelt veel en toch heb ik uiteindelijk besloten om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging”, aldus het relaas van Stef Nijland.
DVS’33 sprak recentelijk de intentie uit te willen verlengen en betreuren het dat Stef de beslissing genomen heeft om niet te verlengen. Van ruzie is overigens totaal geen sprake; daar is de 33-jarige Nijland ook niet echt de persoon naar. Integendeel; Stef is overal een graag geziene sympathieke persoon behept met de Noordelijke nuchterheid die op bepaalde gebieden een eigen mening heeft en daar ook voor uitkomt.
Voetbal247 wilde meer weten over het vertrek van Stef aan het eind van het seizoen bij de geelzwarten en belde hem op.
Het naar je zin hebben en toch vertrekken Stef…
“ Dat klopt ja. Een belangrijk punt is dat het kern/vriendengroepje, bestaande uit Coen Vloedgrave, Jeremy Jonker en Lars Dekker het volgende seizoen uit elkaar valt door stoppen of vertrek . We trekken veel met elkaar op, praten veel over voetbal en dat ga ik gegarandeerd als een groot gemis voelen”.
Is dat de enige reden?
“ Eigenlijk wel ja. ”Het feit dat we op voetbalgebied niet altijd dezelfde mening hebben is niet echt relevant. Peter Wesselink is de baas en ik ben toevallig bezig om mijn trainerspapieren te halen dus dan kan het wel eens voorkomen dat je beide andere, voetbalinhoudelijke, meningen hebt omtrent bepaalde zaken Niet erg want daar praat je dan met elkaar over . Dat houdt de boel levendig en uiteindelijk bepaalt de trainer wat er gebeurt. Heeft overigens nooit een conflict opgeleverd”.
Wat ga je doen na DVS’33?
“Mijn voetballeven houdt overigens niet op na dit seizoen hoor. Ik stop niet; ik ben nog fit genoeg, heb een prima conditie, ga nooit naar tegenzin naar trainingen en wedstrijden, steek veel energie in wat ik doe, ben gretig en gemotiveerd. Wat kun je je nog meer wensen met een dergelijke speler?
Ik weet zeker dat ik nog minimaal 2 seizoenen mee kan op dit niveau.”
Heb je al iets op het oog?
“ Welnee, joh. Ik ga er ook niet achteraan; ik sta overal voor open. Ik laat het gewoon op me afkomen; ik ben niet iemand die iedereen af gaat bellen. Daar ben ik veel te nuchter voor. Feit is wel dat het spelletje nog veel te leuk is om te stoppen Ik zou wel graag bij een club willen spelen met visie en potentie, waar ik net als bij DVS’33 iets met de jeugd kan gaan doen want dat is toch wel heel dankbaar werken”.
Is trainer worden een optie?
“Ja, dat is zeker een optie voor de toekomst. Maar eerst nog een aantal jaartjes “lekker ballen”. Heb met UEFA C-diploma op zak en het is de bedoeling dat ik de vervolgstap ga zetten en mijn B-diploma wil gaan halen.
Je hebt inmiddels een imposante carrière achter de rug. Tevreden mee?
“ Ik ben een tevreden persoon want als je de clubs bekijkt waar ik gespeeld heb zullen veel spelers daar jaloers op zijn: Betaald voetbal avonturen bij FC Groningen, PSV, Willem II, een Australisch uitstapje naar Brisbane Road, PEC Zwolle, de Graafschap en sinds twee seizoenen bij DVS’33. Speelde bovendien nog interlands met het Nederlands elftal O20 en O21 , speelde Europese wedstrijden( FC Groningen- Florentina en PEC Zwolle-Spartak Praag) en kon bij PSV rekenen op enkele invalbeurten in Champions League verband. Wat me ook bij zal blijven staan is de recente bekerwedstrijd tussen Vitesse en DVS’33 in het Gelredome; voor de club en heel veel spelers een absoluut hoogtepunt. Mij hoor je dus niet klagen”.
Gaat DVS dit seizoen nog een prijs pakken?
“ Als ik namens mijzelf spreek zal ik er alles aan doen om hier met opgeheven hoofd afscheid te nemen. En met opgeheven hoofd bedoel ik dan een 2e Divisieclub achter te laten. Dan moeten we natuurlijk in de resterende wedstrijden niet te veel mistappen meer maken zoals afgelopen zaterdag in het verre Hoek, waar we met 2-0 ten onder ging.”
Herman van Diejen
