Richard Elzinga vond een mondelinge waarschuwing in de voorbespreking niet genoeg. De trainer van Barendrecht schreef het daarom ook nog eens expliciet op het bord achter een dikke rode stip: hoogste alarmfase bij hoekschoppen en vrije ballen.
Het bleek aan dovemansoren gezegd, want één moment van onachtzaamheid bij een hoekschop was diep in de tweede helft voldoende voor Staphorst om de wedstrijd naar zich toe te trekken. Vanaf dat moment telde niet meer dat de bezoekers de gehele tweede helft veruit de mindere partij waren. Ook de vierde competitieronde zou Barendrecht niet de zo gehoopte eerste overwinning van het seizoen opleveren.
Dat er door de thuisploeg vol voor de winst werd gestreden was in de eerste helft overigens nog geen seconde zichtbaar. Traag en plichtmatig ging de bal rond in de roodwitte gelederen, en zelfs dat lukte maar ternauwernood. Bij het zestienmeterlijn aangekomen klopte steevast de eindpass niet. Sowieso rammelde de opbouw door te vaak achter de man geplaatste ballen. Omdat Staphorst volwaardig meeging in de malaise werd het vijfenveertig minuten lang een pot voetbal dat die naam niet verdiende, zo bar en boos was het geboden kijkspel.
,,Als ze er zo apatisch bijlopen, dan heeft het geen zin om tactisch te gaan lullen”
Een donderpreek gevolgd door een tactische omzetting was in beide kleedkamers op zijn plaats geweest, het meest nog in die van Barendrecht. Richard Elzinga zag er echter het nut niet van in: ,,Met de afgesproken strijdwijze was niks mis. Wij begonnen veel te slap, dat was het punt. Als ze er zo apathisch bijlopen, dan heeft het geen zin om tactisch te gaan lullen. Je kunt ze natuurlijk op hun kloten geven, maar je weet nu eenmaal dat bijstellen tijdens een wedstrijd heel lastig is.”
Elzinga liet daarom in de rust zijn basiself ongewijzigd, en ook Staphorst-coach Paul Weerman zag geen aanleiding om iets in zijn opstelling of tactiek te veranderen. En toch veranderde het wedstrijd vanaf de hervatting radicaal. ,,Geen idee waarom, maar wij kwamen slecht uit de kleedkamer,” constateerde Weerman. ,,Barendrecht zette een tandje bij en wij lieten ons terugdringen.” Dat er daarbij ondanks de verdrukking maar weinig kansen werden weggegeven was ogenschijnlijk een terechte opmerking, maar met evenveel recht kon gezegd worden dat Barendrecht qua doelrijpe mogelijkheden zelf te weinig creëerde. Al kwamen er zeker wel kansen, onder andere voor invaller Peter de Lange, die in vrije positie naast kopte. Joey Jongman vond bij een ziedend schot doelman Jorick Maats precies op zijn pad. De Staphorst-doelman straalde net als de afgelopen weken opnieuw zijn betrouwbaarheid als sluitpost uit. De ene keer dat hij gepasseerd werd, bij een inzet van Niels Vorthoren, schoot Marlon Luchtenberg hem te hulp door de bal op de lijn nog te keren.
Halverwege de tweede helft gaf niemand nog een cent voor de kansen van Staphorst om overeind te blijven. Voor middenvelder Niels Vorthoren, wegens zijn aanvallende kwaliteiten (hij was de in het huidige seizoen tot nog toe productiefste Barendrechter) opnieuw voorin geposteerd, was de ontknoping een kwestie van tijd: ,,Het wachten was op een goal van ons.”
Ondanks het enorme overwicht bleef de bevrijdende score echter uit. En als zo vaak was het uiteindelijk de onderliggende partij die wél scoorde. Alle waarschuwingen van Richard Elzinga ten spijt liet de roodwitte verdediging Pascal Mulder voldoende ruimte om met een halve omhaal/volley doelman Jeffey Verkerk te kloppen.
De 0-1 van uit andere hoek gefilmd. #barsta pic.twitter.com/meE6aR77om
— vv Staphorst (@vvstaphorst) September 11, 2021
Barendrecht zette vervolgens nog een keer aan, maar het echte geloof was nu verdwenen. Een uitbraak op de rand van de reguliere speeltijd verdubbelde de score zelfs nog tot 0-2, dankzij de niet zelfzuchtige Mike Reuvers die Stan Haanstra er nog beter voor zag staan.
,,Een gestolen overwinning voor Staphorst,” bevestigde Niels Vorthoren na afloop. ,,Maar goed, wij lieten het voorin zelf liggen. En te vaak, ook nu weer, krijgen wij onnodige goals tegen. In plaats van in te grijpen staan we elkaar maar een beetje aan te kijken.”
De term ‘gestolen overwinning’ klopte voor Richard Elzinga, al vond hij het tegelijk ook wat zwaar. ,,Staphorst maakt namelijk gewoon optimaal gebruik van de eigen kwaliteiten, dat zou ik zelf precies zo doen.” Van zorgen maken was wat Elzinga betrof nog absoluut geen sprake: ,,Ik maak me pas zorgen als we worden weggespeeld en niks creëren. Ik zie ons vandaag weliswaar een waardeloze eerste helft spelen, maar na rust zag ik ons echt prima voetballen. Net als in de voorgaande wedstrijden. Zo spelend kunnen we iedereen hebben. Het zit ons echter nu even niet mee, iets wat natuurlijk niet te lang moet duren. Belangrijkste voor nu is dat ik wekelijks zie dat er goed voetbal in deze ploeg zit.”
,,Wij zijn geen topploeg”
Nog nagenietend van de laatste tien minuten vond ook Paul Weerman dat het oké was om van een gestolen overwinning te spreken: ,,Het zat ons in ieder geval niet tegen.”
Om de seizoenstart van Staphorst (tweede plaats op de ranglijst, nog ongeslagen) een droomstart te noemen ging Weerman duidelijk te ver. ,,Wij zijn geen topploeg. Op mindere dagen kunnen wij van iedereen verliezen. Waar tegenover staat dat wij in goede doen iedere ploeg aankunnen. Vooraf was ons doel om zo snel mogelijk van de laatste plaatsen weg te komen. Pas na zo’n tien tot twaalf wedstrijden kunnen we inschatten waar we staan.”
Barendrecht – Staphorst 0-2 (0-0)
Doelpunten: 83. Pascal Mulder 0-1, 90+1. Stan Haanstra 0-2
Scheidsrechter: K. Puts