Terug naar de tekentafel. Het is inmiddels een gevleugelde uitspraak geworden bij de KNVB. Om aan te geven dat er nu wél naar de clubs wordt geluisterd. Onder datzelfde mom draait de bond nu de spanning in zowel het rechterrijtje van de Eerste Divisie als het linkerrijtje van de Tweede Divisie met één soepele handbeweging de nek om. Komend jaar geen promotie en degradatie tussen deze twee divisies. Weer een seizoen verspild, door simpelweg tijdens het spel de regels te veranderen.
Vorige week pleitte ik er al voor dat de KNVB misschien juist eens iets minder naar de clubs moet luisteren. Simpelweg omdat die clubs allemaal wat anders willen en al dat gepolder uiteindelijk niemand tevreden stelt. De één wil wel verplichte contracten, de ander niet. De één wil promoveren, de ander niet. De één wil regionaal, de ander niet. Als we nu zelfs de heilige graal van de piramide (doorstroming) in de ijskast zetten, is het dan niet beter om met een compleet leeg vel terug naar de tekentafel te gaan? Dan kunnen we in één klap alle weeffouten van 130 jaar competitievoetbal eruit halen en weer beginnen bij nul.
Ik ben de beroerdste niet en zal alvast een voorzetje geven:
- Schaf de secties prof- en amateurvoetbal af.
Als je wilt dat er doorstroming ontstaat moet je natuurlijk niet blijven doen alsof er een verschil is tussen prof- en (top)amateurvoetbal en die vanuit die twee instanties blijven bedienen. Een veel natuurlijker onderscheid is die tussen prestatief voetbal (profs en amateurs categorie A) en recreatief voetbal (categorie B).
- Laat clubs zelf bepalen hoeveel mensen ze in dienst willen nemen
Geen maatregel die zoveel weerstand oproept als verplichte contracteisen. En wat is nou eigenlijk het nut van deze regel? Het is hypothetisch, maar als je als pure amateurclub mee kunt komen in de Eerste Divisie dan is dat toch prima? De natuur haar werk laten doen. Ja, de spelersvakbond zal op de achterste benen gaan staan. Maar dat is dus dezelfde bond die bij ieder faillissement de laatste jaren krokodillentranen huilde over verlies aan werkgelegenheid. Maar waarom gingen die clubs doorgaans failliet? Juist, omdat ze niet konden voldoen aan de door de spelersvakbond afgedwongen veel te strenge regels voor contracten.
- Betalen mag alleen nog met standaardcontracten.
Wie A zegt, moet ook B zeggen. Dus je doet óf mee met de grote jongens en contracteert ze, of je betaalt helemaal niks. Dus: exit envelopjes, schimmige constructies via stichtingen, huurhuisjes, autootjes, keukens en oneigenlijke vrijwilligersvergoedingen. Word je als club betrapt, dan volgt onherroepelijk terugplaatsing naar de laagste klasse. Met een fijne naheffing van de fiscus als extraatje.
- Alle standaardklassen regionaal indelen, geen zaterdag- en zondag-, maar weekendvoetbal
Vraag iedere liefhebber wat amateurvoetbal zo mooi maakt en de kans is groot dat het antwoord is: derby’s! Het is dan ook heel wonderlijk dat we nog steeds vast blijven houden aan twee parallelle piramides waarvoor geen enkele praktische noodzaak is.
- De thuisclub bepaalt het tijdstip van spelen
Geen geschipper meer, de thuisclub is uiteindelijk altijd de partij die bepaalt wanneer er gespeeld wordt: zaterdagmiddag, zaterdagavond of zondagmiddag. In overleg kan dat altijd veranderd worden (desnoods naar vrijdagavond), maar de finale stem ligt altijd bij de thuisclub. Die moet haar achterban duidelijkheid en regelmaat kunnen bieden.
- Alle convenants gaan per direct door de shredder
Convenants zijn namelijk per definitie oneerlijk en geven privileges aan bepaalde clubs, waarmee dus automatisch andere clubs benadeeld worden. Dus ook niet meer verwijzen naar afspraken van bijna zeventig jaar geleden over niet hoeven spelen op zondag. We zitten al een tijdje in de 21e eeuw, alsof er geen secularisering en individualisering heeft plaats gevonden. Principiële standpunten moeten daarom niet langer clubgebonden zijn, maar een individuele keuze (zie ook punt 9).
- Per club speelt maximaal één team in de standaardklasse
De term “eerste elftal” zegt genoeg. Dat is het vlaggenschip van de club. En daarvan heb je er maar één en die speelt in de standaardklasse. Dus ook geen beloftenteams en tweede elftallen, want dat zijn (verlengde) opleidingsteams, die heel andere doeleindenen hebben en dus niets te zoeken hebben in competities waar het om de harde punten gaat.
- Maak een aantrekkelijke competitie voor beloften en reserveteams
Maak voor de (hogere) beloften- en reserveteams ook een gezonde competitie-opzet, met prof- en amateurclubs, zodat deze een goed alternatief wordt voor meedoen in de piramide. Dus gewoon een divisiestructuur voor reserves met de normale promotie en degradatieregels en alle andere regels die gelden voor de standaardpiramide. En vooral ook: gewoon spelen in het weekend.
- Behoud voor de (overige) reserveteams de huidige structuur
Voor de lagere teams is het logisch de huidige structuur aan te houden met competities per speeldag, omdat sportieve belangen hier minder wegen en het vooral gaat om het faciliteren van een zo breed mogelijk aanbod van competities aan honderdduizenden liefhebbers. Desnoods wordt er nog een vrijdagavondcategorie aan toegevoegd, als daar vraag naar is. Op deze manier geef je íedereen de kans om te voetballen, ook mensen die moeten werken op zaterdag, die op zondag standaard met een kater in bed liggen of verplicht op familiebezoek moeten of die vanwege hun (geloofs)overtuiging niet op zondag willen spelen.
- Graag of niet
Clubs conformeren zich aan deze regels en doen op basis daarvan mee aan de nieuwe, transparante, eerlijke piramide. Zijn er clubs die dat niet willen? Even goede vrienden, het staat iedereen vrij zich op een alternatieve wijze te organiseren. Maar dan wel de consequenties aanvaarden: geen ondersteuning van de KNVB en ook geen deelname aan de KNVB Beker. Clubs kunnen op ieder moment alsnog instromen in de piramide, maar dan wel onderaan.
Ik wens de verkenners alvast veel succes. Voor de meelezende KNVB-officials, mijn contactgegevens zijn bekend bij de redactie.
