Volle tribunes, goed voetbal en kans op promotie naar de eredivisie. Het leken lange tijd onmogelijke zaken bij Fortuna Sittard. Toch is de Limburgse club als een feniks uit de as herrezen. Voor Voetbal247.nl vertellen drie betrokkenen over de wederopstanding van de voetbalvereniging uit de Jupiler League. ,,Uit de dood opstaan kan helemaal niet, toch is het Fortuna Sittard gelukt.’’

Waar er vroeger veel werd gelachen om de prestaties van de profclub, wordt Eric de Jong nu veelvuldig aangesproken over zijn grote liefde. ,,Dan vragen ze hoe ze aan kaartjes kunnen komen bijvoorbeeld. Jeugdspelers uit het team dat ik trainde bij VV Born, liepen vooral in trainingspakken van PSV of Ajax. Maar vorig seizoen zaten we met de hele selectie op de tribune bij Fortuna, dat vond ik mooi om te zien.’’

Gesneuvelde relaties

De hartstochtelijke FSC-supporter zit in de Raad van Commissarissen van de club, als afgevaardigde van het supporterscollectief. De 34-jarige Limburger maakte op de tribune sinds de degradatie uit de eredivisie in 2002 vooral magere jaren mee. ,,De negatieve tendens die daardoor ontstond, was niet leuk. Daar heb ik regelmatig wakker van gelegen en ik denk dat Fortuna-supporters regelmatig chagrijnig rond hebben gelopen. Ik durf te stellen dat er soms relaties zijn gesneuveld door Fortuna Sittard.’’

Een hele generatie supporters weet niet beter dan dat de oudste profclub van Nederland bivakkeert in de kelder van het betaalde voetbal. ,,Maar het zou prachtig zijn als we naar de eredivisie kunnen. Het hoogst haalbare, dat is waar we voor moeten gaan. Ik heb er vertrouwen in dat Fortuna straks weer helemaal terug van weggeweest is.’’

Morsdood

Voor de trouwe achterban. Supporters zoals De Jong, die de club door dik en dun steunen. Dat was een van de redenen waarom René ter Borgh de club in het jaar 2015 van de definitieve ondergang redde. Volgens de ondernemer uit Almere ging het destijds om een huzarenstukje. ,,Het was ongelooflijk. De club was morsdood. Niemand kan uit de dood opstaan, maar Fortuna Sittard is het gelukt. Ik ben trots op Fortuna en de supporters verdienen deze betere tijden.’’

Het klinkt opmerkelijk uit de mond van de erevoorzitter van Almere City. De zakenman zonder zachte g, maar met een hard Noord-Hollands accent. Maar toen hij via zijn zoon Jordy ter Borgh (voormalig voetballer van Fortuna Sittard, nu speler van FC Oss) regelmatig over de vloer kwam bij de club uit Zuid-Limburg, begon zijn ondernemershart te kloppen. ,,Een fantastisch stadion, een prachtig trainingscomplex. In potentie was de club net zo groot als SC Heerenveen of FC Groningen. Dat zag ik als een mooie uitdaging.’’

Urinelucht

Het kostte hem heel wat energie. ,,In slechte tijden leer je elkaar het beste kennen. Het was een grote puinhoop. Het geld voor het hele seizoen was vaak in augustus al op, in dat grote stadion hing een urinelucht, het veld werd niet onderhouden. Maar ik merkte dat de club bij de supporters altijd bleef leven. Zelfs in de slechtste periode gingen er driehonderd man mee naar uitwedstrijden en werden er dertigduizend lootjes verkocht tijdens een clubactie.’’

Na de reddingsoperatie werd de club verkocht. Met de Turkse investeerder Isitan Gün kwam er uit het niets een opmerkelijke nieuwe eigenaar. Ter Borgh voerde meerdere gesprekken en voelde dat de nieuwe voorzitter heel serieus was. ,,In het begin was er veel scepsis, maar dat is nu wel omgeslagen. Er moet nog wel veel gebeuren. Als je promoveert, dan ben je ook klaar voor de eredivisie. Maar om de organisatie volledig op orde te krijgen, zou een promotie over drie jaar het mooiste zijn.’’

Hoge ogen        

Promotie, daar zijn de spelers van Fortuna Sittard nog niet direct mee bezig. Zij leven van week tot week naar de wedstrijden toe. De club staat nu op een knappe tweede plaats. ,,We wisten voordat het seizoen begon wel dat we hoge ogen konden gaan gooien’’, zegt aanvaller Lars Hutten. ,,Maar in april worden de prijzen pas verdeeld. Kampioen worden wordt lastig, maar we willen ons etaleren en de club weer op de kaart zetten.’’ 

De 27-jarige Tilburger maakte beide kanten van de medaille mee in Sittard. In het seizoen 2015-2016 kon hij zich enigszins onttrekken aan een enorme sportieve en financiële crisis, door elf keer te scoren. Hij maakte daarna de overstap naar het Duitse SV Rödinghausen, maar keerde afgelopen zomer terug. ,,Ik hoefde daar niet lang over na te denken. Er was in de tussentijd veel gebeurd, maar de club zelf is altijd hetzelfde gebleven. Een mooie vereniging waar ik me thuis voel, gesteund door een fanatieke aanhang.’’

Hoop en vertrouwen

Liever denkt de oud-speler van Willem II, SC Veendam en Excelsior niet meer terug aan het rampjaar, waarin het iedere week maar de vraag was of de spelers de volgende wedstrijd nog moesten voetballen. ,,De randzaken werden hoofdzaken en dat werkt door naar de spelersgroep. Wij vernamen via de media wat er aan de hand was. Dat zorgde voor onrust. Spelers deden het alleen nog voor zichzelf, om zich te etaleren en weg te komen.’’

Nu er op bestuurlijk vlak weer beleid wordt gemaakt, is de goede sfeer ook weer teruggekeerd. ,,We hebben een sterk team. De club heeft een frisse nieuwe start gemaakt. Er spelen op dit moment veel verschillende nationaliteiten, maar ook talenten zoals Perr Schuurs en Wessel Dammers. Er is weer een visie en dat is terug te zien op het veld. Dat geeft veel hoop en vertrouwen.’’