Wedstrijden in de Tweede Divisie liggen op het veld vaak dichter bij elkaar dan de stand op de ranglijst doet vermoeden. Koploper Katwijk verloor bijvoorbeeld twee maal tegen een ploeg uit de staart van de ranglijst. Dat is zo’n gegeven dat je als nummer 16 zou kunnen aangrijpen om met enig vertrouwen een thuiswedstrijd in te gaan. Maar twee vroege goals van de koploper kwamen binnen als mokerslagen bij De Dijk, dat na een klein kwartier al eigenlijk knock out was.
Wanhoops-sliding
Met deze pikstart bezorgde Katwijk zichzelf een gemakkelijke middag in Amsterdam-Noord. Al in de tweede minuut werd Marciano Mengerink gevonden door Damiano Schet, na een prima combinatie over de linkerkant. Katwijks goalgetter stond wel heel erg vrij in het zestienmetergebied en faalde, oog in oog met Stan Bijl, niet. Een kleine tien minuten later was het diezelfde Mengerink die vanaf links zomaar richting doel mocht dribbelen. Een wanhoops-sliding van Frank Schilder ging tussen bal en man door en de slimme Mengerink hoefde alleen maar tegen het lichaam van de centrale verdediger aan te lopen om de strafschop te versieren en Robbert Susan in staat te stellen vanaf de strafschopstip de 0-2 binnen te schieten.
Randzaken
Daarmee was de wedstrijd klaar, voordat hij goed en wel begonnen was. Hoezeer trainer Jochem Twisker aan de zijkant zijn ploeg aan probeerde te vuren, de vonk wilde maar niet overslaan. Omdat ook Katwijk niet de mentaliteit had van “het moet en het zal” kabbelde het treffen voort richting het einde. Katwijk creëerde nog wel kansen, maar had het vizier niet op scherp, De Dijk kwam tot slechts een gevaarlijke kopbal van Frank Schilder uit een hoekschop, die door doelman Ricardo Kieboom op katachtige wijze werd gekeerd. Dat had voor een groot deel te maken met alle randzaken de afgelopen maanden. De Amsterdammers zullen er echt wel elke wedstrijd voor willen gaan, maar de minste tegenslag en het gevoel is weg. En dat gegeven typeert een ploeg die niet volledig de focus op voetbal heeft. Zeker als je kijkt naar de namen die Twisker de wei instuurt. Tony Tol, Robert Verschraagen, Jack Tuijp, Harry Zwarthoed. Het is een kleine greep uit de enorme bak voetbalervaring die Twisker tot zijn beschikking heeft. Mannen die, normaal gesproken, ook echt wel om kunnen gaan met een vroege 0-2 achterstand en hebben bewezen dat ze de rug kunnen rechten. Maar het was gelatenheid troef bij De Dijk. Mooi voor iedereen die Katwijk een warm hart toedraagt, de doodsteek voor de liefhebbers van een aardige pot voetbal.
Dansen op de Vulkaan
Katwijk kende daardoor wel een lekkere middag. Eentje waarin de score best wel hoger uit had kunnen vallen, maar omdat Stan Bijl een aantal keren op zijn post stond, Verschraagen de doelman een keer te hulp schoot na een inzet van Kilian Berkhout en invaller Mark De Loor vroeg in de tweede helft het aluminium boven Bijl testte na een verwoestend afstandsschot bleef het lang 0-2. In de slotminuut was het uiteindelijk toch nog raak. Mengerink werd vrijgespeeld, maar had een groot hart. De nog vrijer staande invaller Frank Tervoert werd in staat gesteld om Katwijks laatste goal van 2017 binnen te schieten: 0-3. Katwijk eindigt daarmee het jaar in de Zevende Hemel, voor De Dijk blijft het dansen op de vulkaan. En in Schellingwoude moet men vrezen dat de toekomstige tegenstanders geen Katwijk, Kozakken Boys of GVVV heten, maar Hippolytushoef. Want zonder het geld van Braspenning blijft er een sympathieke, maar kleine voetbalvereniging over.
(Voor de muziekliefhebbers: in dit stuk zitten acht titels van nummers van De Dijk verstopt. Wie ze vindt, krijgt de eer en een diepe buiging van schrijver dezes.)
