In de Galerij der Groten richten we een virtueel voetstuk op voor de iconen van het topamateurvoetbal. Grote en bepalende spelers van nu, maar ook voetballers uit het verleden die het elftal naar hun hand zetten of een groot aandeel hadden in behaalde successen. In deel 25: Gertjan Rothman, Slotheer met de fluwelen trap.

Een goed idee krijgt in het voetbal vaak goed gevolg. Of het nu voetbaltechnische zaken gaat, eerbetoon aan clubs of spelers of ideeën voor de jeugd, als het een goed idee is, kun je op je vingers natellen dat het goede idee een jaar later bij andere clubs wordt overgenomen. En vaak ook als exacte kopie. Zo worden bijvoorbeeld spelers met een lange staat van dienst namens één club vrijwel altijd aangeduid als Mister “clubnaam.” Op zich is daar helemaal niets mis mee, het is universeel en dekt prima de lading. Maar soms hebben clubs een unieke kans om die algemene term te veranderen, waardoor je een erenaam krijgt die niet alleen de lading dekt, maar ook nog aan de club gerelateerd is. Maar wij helpen graag, zeker als het om een potentieel stukje voetbalromantiek gaat. Wij stellen dan ook voor dat de titel “Mister Capelle” officieel wordt vervangen door “Slotheer” en willen direct van dit heugelijke moment gebruik maken en Slotheer Gertjan Rothman toevoegen aan onze Galerij der Groten.

Het voordeel van een originele titel is dat je, in tegenstelling tot de term Mister, meerdere spelers kan benoemen. In een tijd dat steeds meer voetbalclubs dichter bij een honderdjarig dan bij een vijftigjarig bestaan zijn, is dat geen overbodige luxe. Hoe langer een club bestaat, hoe meer spelers in aanmerking komen voor de titel Mister. ,,Ik ben misschien wel één van de Misters Capelle,” zegt Gertjan Rothman als hij in een interview terugblikt op zijn voetballeven. De quote gaat nog verder, maar daar komen we verderop in dit verhaal nog op terug, maar laten we beginnen bij het begin.

Excelsior
Gertjan Rothman begint met voetballen bij Lekkerkerk. Het talent valt dusdanig op dat hij zich mag melden bij de jeugdopleiding van Excelsior. De aanvallende middenvelder krijgt het niet cadeau. In de C-jeugd dreigt hij niet door te stromen, maar knokt hij zich terug, met als gevolg dat hij in 2003 zijn debuut mag maken in de hoofdmacht van Excelsior. Omdat Excelsior in die jaren een nauw samenwerkingsverband met Feyenoord had, komt Rothman maar weinig aan spelen toe. Zijn aandeel in het kampioenschap in de Eerste Divisie (2006) is marginaal, maar zorgt er nog wel voor dat van de 33 wedstrijden die hij in het shirt van Excelsior speelt, er zeven op Eredivisie-niveau zijn. Allemaal invalbeurten. Als zijn contract afloopt en er nauwelijks interesse van andere clubs is besluit Rothman het profvoetbal vaarwel te zeggen en krijgt hij bij Capelle de kans om in de top van het amateurvoetbal te spelen en zich te richten op een maatschappelijke carriere.

Catenaccio met een Rotterdamse tongval
Het contrast tussen de aantrekkelijke en aanvallende speelstijl van Excelsior en de visie van trainer Rene Vermunt van Capelle is enorm. In de top van het amateurvoetbal staan de clubs uit het Rijnmondgebied vooral bekend als ultra verdedigende teams, waar je zeer moeilijk van kon winnen. Catenaccio met een Rotterdamse tongval. Met name voor de fans van de Bollenstreek-clubs, die vrijwel elk seizoen werden gekoppeld aan de Rijnmondclubs, voelde een bezoek aan sportpark ’t Slot aan als een bezoek aan een vrijwel verlaten betonbak met sintelbaan, een relikwie van het WK 1990 dat in Italie werd gehouden. Een veel beter passend podium voor de Afrikaanse tackles van Kameroen en de rochel van Frank Rijkaard. Het interesseert Vermunt geen zier hoe er naar zijn ploeg wordt gekeken, maar Rothman heeft het in het begin behoorlijk lastig met de cultuurswitch, vertelt de man die de hoofdrol speelt in deel twee van de quote uit het begin van dit verhaal.

vv Capelle speler van het seizoen 2015-2016 is geworden Gertjan Rothman. #topklasse pic.twitter.com/gi7EuyVShd

— Businessclub 't Slot (@bc_vvcapelle) June 5, 2016

Aanpassing
,,Maar Arne van Gelder verdient de titel Mister Capelle ook zeker,” zegt Rothman over de spits die jarenlang het gezicht van de aanval van Capelle was. ,,Gertjan had in het begin zeker moeite met ‘dat’ resultaatvoetbal,” vertelt Van Gelder, die één seizoen met Rothman samenspeelde en, direct nadat hij zijn voetbalschoenen aan de wilgen had gehangen, als assistent van Vermunt aan de slag ging. ,,Later kwam hij erachter dat winnen uiteindelijk het leukste is en paste hij zich prima aan.” Na de aanpassing blijkt dat Rothman prima in het elftal van Capelle past. Als aanvallende middenvelder wordt Rothman bepalend voor het aanvalsspel van het team. ,,Gertjan zette de lijnen uit en was ook nog eens levensgevaarlijk bij standaardsituaties,” zegt Van Gelder. ,,We hebben bij Capelle altijd veel lengte in het elftal gehad en Gertjan had een geweldige lange pass in de benen. Hij was in staat om een perfecte voorzet te geven als we nog ver van het strafschopgebied van de tegenstander waren.”

Stempel
Rothman geeft de ploeg van Vermunt een extra wapen in de strijd tegen de grote namen uit de Bollenstreek. Het levert Capelle twee keer een knappe tweede plaats op en sportpark ’t Slot staat bij geen enkele club hoog op het lijstje van favoriete uitwedstrijden. ,,De andere ploegen hadden veel respect voor ons,” zegt Arne van Gelder. Het respect was er inderdaad altijd wel, waardering kreeg Capelle maar zelden. De ploeg van Vermunt zou altijd gezien worden als een verdedigende counterploeg. ,,Mede dankzij Rothman gingen we zelf steeds beter voetballen, maar we zijn nooit van dat stempel af gekomen.” Het uitblijven van de erkenning wordt als vervelend ervaren op ’t Slot, maar Capelle zou Capelle niet zijn als ook hier van de nood een deugd wordt gemaakt. ,,We hebben dat gebrek aan waardering omgezet in extra motivatie,” vertelt Van Gelder. En aan motivatie ontbrak het al niet bij Capelle. ,,Met name tegen de betere ploegen hadden we niets te verliezen.”

Topklasse
Het seizoen 2009/2010 is de ultieme middelvinger naar de grotere, financieel krachtigere clubs uit de Bollenstreek. In het seizoen dat in het teken staat van plaatsing voor de nieuwe Topklasse hebben de grote namen het moeilijk. Katwijk weet op het laatste moment nog de strohalm van de play offs te pakken en de Topklasse te halen, Noordwijk en Quick Boys missen zelfs helemaal de boot en spelen voor het eerst sinds de invoering van de Eerste Klasse niet op het hoogste niveau. Capelle opent het seizoen door Katwijk op ’t Slot een ongenadig pak op de broek te geven (7-2) en plaatst zich gemakkelijk als eerste zaterdagclub voor de Topklasse. Lang doen Rothman en zijn maten mee om het kampioenschap, maar zij moeten uiteindelijk hun meerdere erkennen in Barendrecht. Ondanks het feit dat het aantal grote amateurclubs alleen maar toeneemt in de Topklasse, weet Capelle zich tot de invoering van de Tweede en Derde Divisie te handhaven op het hoogste amateurniveau. Nadat de groenhemden de Tweede Divisie ruim mislopen, degraderen ze na twee seizoenen ook uit de Derde Divisie. De degradatie betekent tevens een wrang einde van de voetbalcarrière van Gertjan Rothman, hij vindt het na elf seizoenen Capelle tijd om te stoppen.

Weg omhoog
Inmiddels is Capelle geland in de Hoofdklasse en wil de club de weg richting de Derde Divisie weer inzetten. Op de vraag om aan te geven wat er niet goed ging in de magere jaren geven Arne van Gelder en Gertjan Rothman ongeveer hetzelfde antwoord. ,,De afgelopen jaren is het op bestuurlijk gebied en binnen het technisch kader onrustig geweest en dat heeft de club geen goed gedaan,” zegt de spits. ,,De mensen doen het allemaal vrijwillig, daar zal ik niets van zeggen, maar met name in het technisch kader was er te weinig voetbalkennis aanwezig.” Spelmaker Rothman gebruikt in zijn afscheidsinterview in 2018 woorden van gelijke strekking. ,,De club is gebaat bij stabiliteit en rust,” besluit hij zijn betoog. Drie jaar later maakt Capelle bekend dat Gertjan Rothman toe zal treden tot de Technische Commissie van de club.

Voetbalverstand
Ook Arne van Gelder is nog verbonden aan Capelle, hij speelt in het vierde elftal van de club. Hij ziet de kritische noot dat er meer voetbalverstand in het technisch kader moet zijn, ingevuld worden door Gertjan Rothman. Dat beide clubhelden nog steeds aan Capelle verbonden zijn, geeft aan dat ons pleidooi om beide spelers uit te roepen tot Slotheer volkomen legitiem is. Wij hopen op een mooi feest in de kantine op sportpark ’t Slot voor de introductie van de Slotheren en reserveren voor de jongste van de twee, spelmaker Gertjan Rothman, een plekje in onze Galerij der Groten.

In de Galerij der Groten werden eerder opgenomen:
– Thijs Hendriks, de ‘spielmacher’ van Achilles ’29
– Oebele Schokker, de Maradona van De Walden
– Lars Offringa, Mister HHC
– Arjan Human, een markante Zeeuwse sensatie
– Remco Tuinenburg, icoon in het doel van ARC en Quick Boys
– Christian Opschoor, vleugelflitser met een abonnement op zilverwerk
– Bart Freke, spil van de Rijnsburgse gloriejaren
– Magid Jansen, de personificatie van het AFC-DNA
– ‘Opa’ Dennis van Meegdenburg, fenomeen met jaloersmakende statistieken
– Patrick Lokken, het mythische doelpuntenfenomeen van Argon
– Melrik Beukers, Spakenburg-icoon ondanks zijn rancune-overstap naar de Rooien
– Nees Pellikaan: gekoesterd, geliefd en nooit vergeten
– Marco de Ridder: linksbuiten die Katwijk deed opstuwen naar de top
– Sandor van der Heide, zoektocht naar het voetballen met plezier
– Martijn Doldersum: de Man van Staal
– Arif Irilmazbilek, vermeende lastpak die de Werkendamse harten wist te veroveren
– Vladimir Jozic, verbindende leider binnen en buiten de lijnen
– Erwin Looms en Dennis Sepp, het illustere duo van HSC’21
– Jeroen Hessing, mandekker die tot het uiterste ging en verder
– John Blok, kapitein op het vlaggenschip van Scheveningen
– Jelle Korbee, de spits die als mandekker uitblonk
– Albert Flier, fier boegbeeld der ‘Gaellemunigers’
– Kevin Winter, veldmaarschalk, stilist en titelgrossier
– Leon Toonen, DOVO-clubicoon zonder poespas